Öncelikle sevgilimi gerçekten çok seviyorum bu yüzden ona her daim sevgimi güvenimi hissettirmek isterim. 16 aydır uzaktan mesafe olarak yürütüyoruz, elimiz de oldukça da buluşmaya özen gösteririz. Erkek arkadaşıma karşı her zaman neşeli şen şakrak olmaya özen gösteririm moralim bozuk olduğunda neye canım sıkıldığını anlatırım. Kendisi hiç bir zaman böyle yapmaz bir gün çok sevgi doluysa ertesi gün duvar gibi. Bir gün çok seviyorum derse kalan günlerde hiç demiyor. Bana seni mutlu etmek için çabalıyacağım, üzmeyeceğim sevgiyi hak ediyorsun diyor ama bakınca hiç bir şekilde icraate geçirmiyor. Ben enerjik olunca o olmayınca kendimi çok yalnız hissediyorum. Oda enerjik olsun istiyorum mutlu olalım istiyorum ama halim yok diyor. Örneğin iki güzel cümle kurduğum zaman "Dediklerin için sağol ama cevap veremiyorum dediklerine halim yok bu yüzden deme artık yeter" diyor. O zaman kendimi kalabalığın içinde kaybolmuş ve hiç bir ses duymuyormuş gibi hissediyorum onun sevgisine muhtaç gibi... Ne yaparsam ne edersem bu durumdan kurtulabilirim?İlişkimi nasıl huzura getirebilirim ya da sevgi dolu bi iletişime taşıyabilirim? Öyle karışık duygular yaşatıyor ki 1 dakika çok mutluysam 2 dakika sonra ağlama isteği geliyor. Geceleri iyi geceler mesajı attığında düz şekilde "Ben uyuyorum iyi geceler" yazıyor ben ise "İyi geceler seni seviyorum" ve bi kaç emoji. Biliyorum çok kendimi kaptırarak seviyorum ama elimde olmuyor. Mesela şuan sabah çok güzeldi görüntülü konuştuk bol bol mutluyduk ama şimdi ben ağlıyorum onunda hali yok tek istediğim mutluysak mutlu devam etmek bir mutlu bir üzgün değil bu durumu nasıl aşabilirim?