Merhaba. Kıskançlık normal bir duygudur ancak bu duygunun davranışlara fazla yansıması ilişkilerde problem çıkartabilir. Bir ilişki içerisinde olunsa bile hala ayrı bireyler olduğu unutulmamalıdır. Yani hala kendi özel alanlarınız ve kendi arkadaşlarınız olmalı. Bu alanlara da karşılıklı olarak saygı duyulmalıdır diye düşünüyorum. Rahatsız olunan konularda da karşılıklı konuşup orta yol bulmaya çalışmak iyi bir yöntem olacaktır. Arkadaşlarınızdan vazgeçmek istememeniz normal ve partnerinizin başta rahatsızlığını dile getirmeyip sonradan şartlar sunması konuşmayı bir anda tartışmaya çevirip, alevlendirmiş olabilir. Bu yüzden bu kişiyle sakince konuşmayı deneyebilirsiniz ancak öncelikle kendi isteklerinizi ve beklentilerinizi düşünmeniz gerekmekte bence. Mesela partneriniz bu konuda size anlayış gösterebilir mi? Bir orta yol bulabilir misiniz? Eğer partneriniz şartlarından geri adım atmazsa ne yapmayı düşünürsünüz? Bu gibi sorulara vereceğiniz yanıtlar sizi net bir karara yöneltecektir diye düşünmekteyim. İyi günler dilerim. :)

Son cümlesinin sizin aklınızı biraz karıştırdığını düşünüyorum. Acaba gerçekten de evleneceğim kişi mi eledim? diye. Fakat şunu hatırlatmakta fayda var ki, sevginin yanında saygı olmak zorunda... Bu noktada, ayrılık süresi içinde, bu süreci gözden geçirmenizi isterim. Siz kendinizden emin olun ki, bundan sonraki herhangi bir adımda, öylece savrulmayın. İstek ve beklentilerinizi somutlaştırırsanız, alacağınız karar da en sağlıklı olanı olmuş olacak; çünkü sizin ihtiyaçlarınızdan doğacak. Bundan sonrası için ise, endişeniz olmasın, çünkü elinizden geleni yapmış olacaksınız. İlişki 'iki' kişiliktir ve bir iyilik hali için de, 'karşılıklı' çaba gerekir... Sevgiler