Yazdıklarınızı okuduğumda, ilk sorunuz olarak, ''ayrılmayı yada ara vermeyi tercih ediyorsa gerçekten sevgisinden süphelenmelimiyiz.'' cümlenizi gördüğümde, esasında, ilişkide bir sıkıntı yaşadığımızda ilk şüphenin her daim sevgide olduğunu sanırız, burada da olduğu gibi.
Oysa ki, sevgi tam olsa da, yanındaki gerekli yapılar, yine eksik kalabilir.
Bu anlamda bu farkındalığın var olmasını isterim.
Bunun yanında ise, ilişkide her bir zorluk yaşandığında, eğer ayrılık gibi bir sahne ile karşılaşıyorsanız, bu, karşı tarafın eldeki veriler ışığında, bir baş etme mekanizması geliştirdiğini düşünmemize sebep olabilir.
Yani, sıkıntı veren durum ve olaylarla, gerçek anlamda katlanma gücünde bir zayıflık ve de, nasıl baş edebileceğine dair bir stratejisizlik var ise, ''ayrılığın'', acıdan ''kaçış'' olarak kullanıldığını söylemek yerinde olacaktır.
Bu anlamda, ara vermek ise aslında, başka bir kavram olduğundan, bu kavramı ancak, duyguların çok yoğun olduğu ve düşüncelerin çözümsüz gibi görünüp iki tarafa da zarar verdiği anlarda, anlamlı bir kısalıkta görmek isteriz; aksi, sadece yaşamdan çalacaktır...
Bütün bunların yanında, ilişkinize devam etmek ve daha sağlıklı bir hale getirebilmek çabanızı gördüğümden, sıkıntınızın ifadesini ben dilini kullanarak, '' seni seviyorum ilişkimize değer veriyorum, bazen canın sıkıldığında o an bu sıkıntının sana fazla geldiğini ve çözüm olarak ayrılığı seçtiğini görüyorum, seni o an rahatlatsa da ben bu duruma çok üzülüyorum, bunun yerine kavgalarımızda, nasıl bir yol izleyebiliriz?'' gibi aslında, hem yapıcı ifadesini, hem de gerekçesini vererek, karşı tarafı çözüm odaklı bir hale getirebilirsiniz.
Bu anlamda, https://www.smokinli.com/blog/iliskilerde-yapilmamasi-gereken-iletisim-hatalari/ yazısına da göz atmanızı isterim.
Sevgilerimle..