Bir yıldır birlikte olduğum erkek arkadaşımdan 5 6 ay önce ayrıldımm Bitirmeden çok önce benden bir şeyler kopmuştu zaten. Ne sevdiğimi ne de sevildiğimi hissediyordum. Sadece yorulduğumu hissediyordum. Bana açıldığında onu olduğu gibi kabul ettim değiştirme çabam hiç olmadı. Ki birini değiştirmeye çalışmak karşındaki insana kırıcı bir hareket. Ben kendimden fedakarlık yaptıkça o umursamadı. Biraz emek verip beni sevdiğini belli etmesini istedim sadece. Ama o beni cepte görmeye basladi. Ben sonuna kadar uğraştım ama o hiç uğraşmayınca ayrılığı hak ediyor dedim. Bizden olmaz diyip ayrildim. Hiç üzülmedim ama kızgınım. Bazen düşününce bile kızıyorum. Karşıma çıksa da tüm öfkemi nefretimi kussam diyorum ama yapmam.