Merhaba. 15 aylık bir ilişki hakkında yazacağım. En başlarda tanıştığımız vakit kendisine mesafe koysamda bana karşı ikna edici bir şekilde yaklaşıp bir ilişkiye zorladı. Tanıştığımız vakit tatildeyim. 1 ay sonrasında buluştuk, konuşmasakta bu konuyu sevgili gibiydik. Sonrasında bir zaman geçti ve ilişkiye hazır olmadığını söyledi. Bu bu arada ilk ilişkim diyebilirim.
Bundan 2 ay sonra bana bir gece yazdı ve tekrar konuşmaya başladık. Arada buluşmaya başladık. Sonrasında yakınlaştığımız vakit arkadaş kalmamımızı istedi. Ve sürekli benim çok farklı olduğumu ve annesine bahsettiğini söylerdi ve ona çok değer verirdim. Arkadaş kalmamızı söyledikten 2 hafta sonra içkili bir doğum gününde bana yaklaştı. Sevgili gibiydik. Ertesi gün akşam bir yerde buluştuk ve bu konu hakkında konuşmaya başladık.
Hislerimi anlatınca ve nasıl hissettiğimi söyleyince gerçekten üzüldü. O konuştuğu vakit gerçekten sevgili olmak istediğini ve bana bıraktığını söyledi. Bende çok seviyordum ve kabul ettim 3 aylık bir ilişkiye girdik. Sonrasında benden ayrıldı. Bu süreçte çok pasif ve yetersiz kaldığımı hissediyordum ayrılınca daha çok anladım. Kendimi gerçek şeylerle yönlendirmeye başladım, kendimi buldum. Bundan 7 ay sonra bana yazdı ve ufaktan konuşmaya başladık ve bir süre sonra buluştuk. Konuşmamızda hiç kin nefret yoktu ikimizde gayet olgun ve anlayışlı insanlarız. Ama ikimizinde hem fikir olduğu bir şey vardı, "İlişkimiz ne olursa olsun birbirmizin hayatından çıkmamak".
Bu olguyla ilerliyoruz. İlişkimizin ismi olmasada sözde "arkadaş" olsakta birbirimize yaklaşımımız yakın. Acaba ikimizde sevgili boyutunun zararları getirilerinden mi korkuyoruz bilmiyorum ama şuan devam ediyor. Yay burcum yükselen başak. Kızında balık.