Merhabalar, 2 seneye yakın süredir devam eden ilişkim 2 gün önce yaşadığımız bir tartışma sonrasında terk edilmem ile sona erdi. Uzaktan ilişki olarak başlattığımız ilişkimizi yakın mesafeli bir ilişkiye dönüştürmek için yaşadığı şehre geldim, kendisi de okulunu yaşadığı şehirde okumayı tercih etti ve aynı şehirde yaşamaya başladık. Fakat geldiğimden beri ne doğru düzgün buluşabildik ki buluşsak bile uzun bir süre vakit geçiremedik, ne de beni ailesi ile tanıştırmayı teklif etti. Sevgililer arası gayet doğal bir şekilde yaptığımız cinsellik sohbetlerini de kaldıramadığını belirterek kesti. Son zamanlarda dudaklarına bile iltifat etsem rahatsız olur duruma gelmişti o derece. Dertlerini ve gününün nasıl geçtiğini detaylarıyla paylaşırdı, sonradan dertlerini anlatıp ardından bu konu hakkında konuşmak istemiyorum diyerek konuyu kapatmaya başladı ve en sonunda ise tamamen bahsetmeyi kesti. Eskiden telefonda saatlerce konuşurduk, ben seni müsait zamanlarımda uyuşursak ararım, sen beni arama ailemden rahatsız oluyorum dediği için ben asla aramadım ki o arardı fakat aramayı da tamamen kesti. Heveslendiği şeylerden bahsederdi, sonradan verdiğim tepkilerin heves kırıcı olduğundan bahsedip paylaşmayı kesti. Buluşmak istediğimde son zamanlarda artan ailesel sıkıntılarının olduğundan detaylarla bahsetti ve bir yakınının da hastanede yattığını, ona refakatçilik yaptığını, bir yandan da dersleriyle meşgul olduğu için gelemeyeceğini söyledi. Ayrıca kendisinin de son zamanlarda bir sağlık sorunu mevcut, en azından bu konuda eminim. Önceden de defalarca tartışmalarımız, soğuk davrandığı dönemler oldu ama hiç birisi ayrılığa gitmemişti fakat bu sefer "Fark ettim ki birbirimize yetemiyoruz. Benim için değerli birisisin bu yüzden eğer sen de istersen arkadaş olarak kalalım. İleride ilişkimizi onarmaya hazır hissedersem bunu sana söylerim fakat şu an bu kırgınlıkla bir ilişkide devam etmek istemiyorum." şeklinde cevap verdi. Bu tartışmanın çıkışı ise birden bire oldu, hatta çıkmadan önceki o an bana karşı son zamanlardan bile daha iyi hoş, ilgili iken birden bire patladı. Tartışma sebebimiz ise bir kere bile ona nasılsın diye sormuyor olmammış. Ne zaman telefonuma baksam o halihazırda yazmış olduğu için ilk ben yazmıyordum, ki sorduğunda nasıl olduğumu açıklayıp kendisine de "sen nasılsın" diyerekten soru yöneltiyordum. Yanı sıra bu aralar sınav dönemimden yoğun olduğumdan sohbeti başlatan ben olamadım zaten soğuk davranışları dolayısı ile de onu kötü hissettirdiğimi düşünmeye başlamıştım. Sohbeti başlatsam da geri dönüş yapmam uzun sürecekti bu yüzden sınavlarıma odaklanmaya, sonrasında bu konu ile detaylıca ilgilenmek istemiştim fakat anlattığım gibi ilişkimiz dayanmadı ne yazık ki. Artık daha dikkatli olacağımı, yoğun zamanlarımın gün itibari ile bittiğini ve bunu düzeltebileceğimizi söyledim fakat bana inanmadığını, içinde büyük bir kırgınlık olduğunu ve bu kırgınlığı daha da büyütmemden korktuğunu söyledi. Normalde hiç aramazdı, müsait değilim derdi ama tartışmamız ardından telefonla aradı. Tesadüf olduğunu söyledi. Konuşmamızın neredeyse tamamı sessizlik içindeydi, Neden böyle olduğunu sorunca ağlayarak "Ben hep senin hatırını sordum, sen bir kere bile sormadın. Özellikle bu zor dönemimde yanımda olmadın. Hiç merak bile edilmemek nasıl bir his bilir misin" şeklinde cevap verdi. Şu an kendisi ile hala konuşuyorum fakat artık eskiden olan o minicik ilgisini bile artık kesmekle kalmayıp, konuşma tarzı çok monoton, soğuk, resmi ve rahat bir hal aldı sanki "içimde sana karşı hislerin ufak bir kırıntısı bile kalmadı" demek istiyor gibiydi. Ama tamamen bittik mi, eskisi gibi olamaz mıyız dediğimde ise "bilmiyorum, şu an çok kırgınım zaman gösterecek" dedi. Sizce ben bu durumda ne yapmalıyım? Tamamen rahat mı bırakmalıyım yoksa hala bir şeyleri düzeltmek için uğraşmalı mıyım? Onu hala seviyorum, benim için çok değerli ama davranışlarını hiçbir zaman çözemedim.