Öncelikle Merhaba,
Düşünmekten kafayı yemek üzereyim. Her şeyi düşünmek beni çok yoruyor. Biri iyi niyetle de olsa bir şey söylese ben her daim en kötüsünü düşünüp altında kötü, beni üzecek bir düşünce arayıp buluyorum. Çoğu zaman düşünmekten uyuyamıyorum.
Hayata atılmaktan yeni şeyler yapmaktan korkuyorum. Bazen dışarı çıktığımda herkes beni izliyor gibi hissediyorum. Yapmak, başarmak istediğim her şeyi bırakıyorum başarısız olmaktan insanların ezici bakışlarından ve yargılarından çok çekiniyorum. Yeni insanlarla tanışmak yeni bir işe başlamak ya da tekrar okumak okula gitmek beni korkutuyor. Başladığım işten sırf beceremeyeceğimi düşündüğüm için çıktım. Tekrar üniversite okumak istiyorum ama ondanda korkuyorum başaramayacağımı düşünüp vazgeçiyorum. Tek yaptığım günlerce hiçbir şey yapmadan evde oturmak.
Geçmişte yaşadığım ilişkimde beni çok yıpratan şeyler yaşadım. Erken olduğunu düşündüğümden evlenmek istemedim bu durumdan dolayı eski erkek arkadaşımdan tonlarca hakaret duydum. Okusam da bir şey olmayacağını çalışamayacağımı benden bir şey olamayacağını iğrenç biri olduğumu söyleyip durdu. Çok yıprandım. Uzun süre hiçbir şey yapamadım erkeklerle arkadaş olarak bile konuşamaz oldum. Şimdi hayatımda birivar çok iyi biri fakat ben hatalarımdan dolayı kendimi ona layık görmüyorum. Ailesiyle tanıştırmak istiyor korkuyorum onu da yapamıyorum. Kendimi ona karşı eksik yetersiz bilgisiz olarak görüyorum. Bazen en ufak bir sorun gözümde dağ gibi büyüyor ve bunu aileme karşı da yapmaya başladım. Söylenen her söz bana büyük bir sorun olarak dönüyor.
Yaklaşık 3-4 sene önce kısa anksiyete tedavisi görmüştüm. Bazen otobüste bazen çok düşündüğüm ağladığım zamanlarda kriz geçiriyordum nefesim daralıyor ve vücudum uyuşuyordu. Şu an çok sık olmasa da bazen tek olduğumda çok ağladığım zamanlarda yaşıyorum fakat artık kontrol edebiliyorum ama düşüncelerime engel olamıyorum. Çok ani duygu değişimleri yaşıyorum bazen çok mutluyken söylenen iyi bir söz bile bana batıyor. Sinirleniyorum sonra içime kapanıp düşünmeye başlıyorum.
Kafamın içinde kendimi yargılamaktan çok bunaldım. Çok yakınımda olan insanlar dışında birisiyle iletişim kurmak benim için çok zorlaşıyor. Bildiğim her şeyi unutup kendimi yetersiz hissediyorum. Bu durumdan kurtulmak istiyorum.
