Merhaba,
İlişkimin bitiş noktasına gelmiş durumdayım, ayrılık konuşmasını yapmaya hazır olduğum günü bekliyorum. Ama onu çok seviyorum ve ayrılmak istemiyorum. Bu zamana kadar uzaktan bir ilişki yürüttük 1 yıl oldu. Şubat ayında bir ayrılık süreci daha yaşadık ve martın başında barışmıştık. Onun beni sevdiğini güzel sevgisini hep aldım şubata kadar süreçte ise bunu ona hiç göstermemiştim malesef. Onu sevmediğimi değersiz bıraktığımı düşünerek beni terk etmişti. Ama bunun böyle olmadığını göstermek istedim ve kısa zaman sonra da barıştık. Birbirimizin değerini çok iyi anladığımızı ve bir daha bu süreci yaşamayız düşünüyordum. Bu sefer de tartışmalarımız çoğaldı, o benden ben ondan bir şeyler beklerken sürekli tartışmaya başladık. Bu tartışmaları da başlatan taraf çoğunlukla bendim zaten. En son da bana süpriz yapmaya karar vermiş şekilde söylemeden buraya gelme hazırlıkları yapıyordu okulumuz ve yaşadığımız şehir aynı. Altı doldurulmayacak bi sebeple o gün bir tartışma başlattım şimdi ise ayrılık aşamasındayız malesef. O kadar pişmanım ki ben yaşanan tartışmaları konuşarak geçirdiğimizi düşünürken o sürekli tartışma yaşamaktan sıkıldığını, ona uzakta kendisine yeteri değeri göstermediğimi söylüyor. Bu konuda hatalıyım ama buraya geldi birbirimizi seviyoruz konuşup anlaşırsak çok daha iyisini yapacağımızı tartışmayacağımızı düşünüyorum inanıyorum. Hepsinden önemlisi o tartışmaları çıkarırken şimdi o kadar pişmanım ki hepsi anlamsızdı kabul ediyorum ama düzeltmeyi çok istiyorum. Bunu yapabilirim çok daha iyisini yapacağımıza çok güzel olduğumuza inancım tam. Ama hem tam olarak gösteremediğim için hem de anlamsız birbirimizi yorduğum için o kadar pişmanım ki. Bunları ona söyledim son pişmanlığın fayda etmeyeceğini, ümidinin kalmadığını söylüyor. Bunu kaldıramıyorum, katlanamıyorum bu konuda bana yardım edin lütfen. Bizi kazanmak için ne yapabilirim onu o kadar çok seviyorum ki o da beni seviyor biliyorum. Lütfen yardım edin
